Afgelopen weekend was het familie-muziekfestival Ameezing Vught op het Lidwinaveld. Ondanks dat het weer een heel mooi festival was (met dit jaar beduidend beter weer), trok het toch niet alle verwachte bezoekers. Hoewel de kaartverkoop aanvankelijk veelbelovend leek, bleef de daadwerkelijke opkomst flink achter. Een bittere pil voor organisator John Termeer en zijn vrouw, die samen de stichting draaiende houden achter het festival. Samen met de vrijwilligers hebben ze dit jaar alles op alles gezet om dit weekend mogelijk te maken.
Begin juni stond de kaartverkoop op zo’n 330 tickets voor vrijdag, 428 voor zaterdag en 334 voor zondag. De vooruitzichten zagen er goed uit voor de stichting. Toch kwamen uiteindelijk maar 51 op vrijdag, 200 op zaterdag en een goede 130 op zondag. Ondanks dit was het wel supergezellig en nog steeds geslaagd. Echter, financieel hadden ze dus niet de verwachte horecaomzet van de verkochte kaarten, die uiteindelijk niet benut zijn. “Dit verschil tussen de verkochte kaarten en de werkelijke opkomst heeft ons genekt,” volgens John Termeer.
Het doel is altijd geweest om een zo betaalbaar mogelijk festival te organiseren en als de opkomst er was geweest, hadden we met de stichting kunnen “sparen” om het jaarlijks voordeliger te kunnen maken. Met als uiteindelijk doel om het vrij toegankelijk te maken en zo bereikbaar voor iedereen. Dat is de visie van de stichting: “vermaak moet voor iedereen zijn”.
Daarnaast wilde de stichting jong talent een kans geven op een podium en in de organisatie. Dit vulden ze dan aan met ervaren artiesten en hun eigen ervaring. Het was meer dan een kans; ze wilden dat ene geluksmoment creëren voor de jeugd. “Het podium en de artiesten waren er toch al, waarom zouden we een jong talent dan niet dat onbetaalbare gevoel gunnen?”
Van de financiële kant hebben wij nooit een geheim gemaakt. Daar mag iedereen om vragen, en dan krijgen ze allemaal een eerlijk antwoord, aldus John Termeer.
We hadden dit nooit van de grond kunnen krijgen zonder de sponsoren en investeerders vanaf dag één, ondanks dat wij als gezin de grootste investeerder in het geheel waren. We gingen juist voor die lokale betrokkenheid door zoveel mogelijk lokale leveranciers erbij te betrekken.
De gezondheid van John was al maanden een punt van aandacht, maar de wil om het door te laten gaan was groter. Maanden geleden wist hij al dat hij het zelf niet ging redden. Dus hij besloot het roer over te dragen aan zijn vrouw en hij zou zelf plaatsnemen achter de kassa. Helaas ging het in de week voor het festival minder met zijn gezondheid en werd dit opgevangen door de vrijwilligers en de mensen om zich heen. Hij wilde het terrein nog steeds niet verlaten, dus hij kreeg een plek onder een blauwe tent voor zijn trailer en kreeg zo de denkbeeldige functie “backofficemanager”. Hij mocht van zijn vrouw en de vrijwilligers niet verder dan tien meter van zijn tent af, maar soms kwam hij toch het terrein op om te gluren. Met die voorwaarden kon toch iedereen alles aan hem vragen en kon hij ook tussendoor de nodige rust nemen.
Ondanks dit hebben ze toch veel mensen plezier gebracht, verschillende onbetaalbare momenten bezorgd en hebben ze nog meer vrijwilligers erbij gekregen die hun eeuwig dankbaar zijn voor de ongelofelijke inzet.
Een derde editie in 2026 is op dit moment onzeker, ondanks alle vele positieve berichten op de social media van het festival. Blijkbaar heeft ook deze editie vele harten kunnen vullen. “En dat nemen ze ons nooit meer af,” aldus Rheena Termeer.
Er waren vele mooie momenten, maar twee staken er echt bovenuit. Zodanig dat het beide zeer emotionele momenten werden voor John en Rheena. Eén gezin doneerde 50 euro aan de poort, omdat ze het prachtig vonden wat de stichting doet, en dat brak ons hart. Het andere moment was een bedankkaartje van de vrijwilligers; dit zorgde voor verwarrende en emotionele gevoelens. “Wij moeten jullie toch bedanken?” was de reactie van de organisatie naar deze vrijwilligers.
Het was wederom weer een prachtig jaar en we zouden het nog tien keer zo willen doen, maar helaas groeit het geld bij ons ook niet aan de boom. “Wij komen hier zeer zeker wel weer uit,” vertelt John. “Maar wij gaan hard op zoek naar mensen die deze passie met ons willen delen. Al krijgen we vijftig mensen gevonden die jaarlijks 1.000 euro willen investeren (of honderd van 500 euro, enz. enz.), dan geven wij weer gas als alle jaren ervoor.
Wij zijn zeer zeker nog niet van de baan en u kunt ons zeer zeker nog wel terugverwachten.
Hun eerstvolgende feest wordt de BBQ om iedereen te bedanken die een bijdrage heeft gedaan tijdens het Ameezing Vught Festival 2025. Dit komt niet vanuit de stichting; dit willen de organisatoren zelf om hun dankbaarheid te tonen.