Kinderen spelen hoofdrol bij herdenking kindertransporten

Afgelopen zondag vond bij Nationaal Monument Kamp Vught de herdenking plaats van de kindertransporten, tachtig jaar geleden. Kinderen van basisschool de Schalm speelden een rol bij de herdenking.

Tachtig jaar geleden, op 6 en 7 juni 1934, werden alle Joodse kinderen tot zestien jaar vanuit Kamp Vught naar Westerbork, samen met vader of moeder. Vandaaruit gingen ze naar Sobibor waar ze na aankomst vergast werden. 1269 Joodse kinderen die vanuit Kamp Vught hun dood tegemoet gingen en waarvan de namen nu op het kindermonument in Nationaal Monument Kamp Vught staan.

Een van de sprekers tijdens de herdenking was Sara de Vries. Haar vader overleefde als enige van de familie de holocaust. “Ik zie het als mijn persoonlijke plicht om over het verschrikkelijk lot van mijn familie te vertellen." Ze vervolgt: "Ik hoor ze nog regelmatig om gerechtigheid schreeuwen vanuit de massagraven en de asbergen waarmee de Europese bodem is bezaaid. Ik ben hun stem.” Ook haar zesjarige nichtje Lineke ging mee tijdens de kindertransporten, samen met haar moeder Eva. Haar vader Aron was al eerder opgepakt en overleed in een bijkamp van Auschwitz.

Lineke en haar moeder worden later opgepakt en naar Vught gebracht. De Vries vertelt: “Linekes moeder schreef in een brief vanuit Kamp Vught: ‘Lineke loopt blootvoets in haar gebreide jurkje rond. Ze is door de zon verbrand en moet veel huilen’.” Na de driedaagse kindertransporten werd ze direct na aankomst omgebracht in Sobibor. “Altijd heb ik mij afgevraagd voor welk beroep de 1296 vermoorde kinderen van Kamp Vught gekozen zouden hebben als zij niet zouden zijn vermoord. Wetenschapper? Brandweerman? Filmster? Rabbijn? Buschauffeur? Ministerpresident of staatssecretaris? Banketbakker? Leraar zoals Lineke’s moeder dat was?”

Het verhaal maakt indruk op de aanwezigen, zoals ook de aanwezigheid van de scholieren doet. Zij maakten ter plekke een podcast, lazen de namen van de overleden kinderen voor en interviewden staatssecretaris Maarten van Ooijen. Na afloop van de herdenking, mochten de leerlingen als eerste de door hen gemaakte vlinders aan het monument en prikkeldraad hangen, gevolgd door de andere aanwezigen.

Een van de aanwezigen was de Amerikaanse ambassadrice Shefali Razdan Duggal. Zij was onder de indruk van de herdenking en zocht nadrukkelijk het contact met de aanwezige kinderen. Ook met de achterkleindochter van Lotty Huffener-Veffer. Deze oud-gevangene was één van de drijvende krachten achter de oprichting van het kindermonument. Haar nabestaanden komen nog ieder jaar naar de herdenking. De achterkleindochter van Lotty is zich nog niet bewust van de gruwelen die op deze plek hebben plaatsgevonden. Vrolijk loopt ze tussen de mensen door. Op dezelfde plek waar ruim 1200 kinderen dat tachtig jaar geleden ook deden. Net zo onschuldig, maar gestraft voor het Jood-zijn.

Begin de dag met het nieuws uit je gemeente met de gratis Nieuwsbrief. KLIK HIER en meld je aan.