Nieuw land: polders in het IJsselmeer

In de jaren voor de Tweede Wereldoorlog had Nederland meer behoefte aan landbouwgrond en vooral aan wat grootschalige boerenbedrijven. De Eerste Wereldoorlog had door alle handels- en importbeperkingen prijsverhogingen en een algemeen voedseltekort veroorzaakt. De prijsverhogingen werden later wel wat milder, maar het voedseltekort bleef bestaan. Dit werd o.a. veroorzaakt door de vele kleine boerenbedrijven. Daarnaast waren er in de twintigerjaren van de 19e eeuw vele dijkdoorbraken met overstromingen in de lange Zuiderzeedijk.

Het oude plan van Lely werd weer van stal gehaald en de Zuiderzee werd afgesloten met de Afsluitdijk. In de voormalige Zuiderzee zouden polders worden aangelegd en dat was “nieuw land”. De eerste polder was de drooglegging van de Wieringermeer en na de voltooiing van de Afsluitdijk volgde de Noordoostpolder: de eerste grote polder in de voormalige Zuiderzee.

De Rijksdienst voerde alle werken uit zoals dijken, gemalen en watergangen, liet boerderijen bouwen, wegen en dorpen aanleggen en bepaalde wie waar mocht boeren op de nieuwe boerderijen! Na de Noordoostpolder volgden nog de twee Flevopolders. Het voornemen voor de Markerwaardpolder werd uiteindelijk niet uitgevoerd.

In de lezing over het “Nieuwe land” gaan we in op de besluitvorming vooraf, wat details over de Noordoostpolder zelf, de toewijzing van de boerderijen en het vervolg van de andere nieuwe polders. Presentatie: Jef Halmans.